Czy warto wybrać analitykę?

wososh napisał:

i tylko z początku drugie jest jakoś tam zależne od pierwszego.

a potem od czego jest zależne?

1) ambicje zawodowe i przyjemnośc czerpana z pracy
2) zdolności do rozumienia i przyswajania niełatwej wiedzy
3) odpornośc psychiczna, siła woli i chec do samodoskonalenia
4) znajomośc potrzeb rynku pracy
5) charyzma i umiejętnośc korzystnej autoprezentacji
6) orientacja w możliwościach zawodowych i perspektywach na przyszłośc
7) szczęście Smile

Myślę, że to najważniejsze czynniki wpływające na rozwój zawodowy, ale trzeba pamiętac, że to studia determinują główną drogę ukierunkowującą go. Rozwój zawodowy można przyrównac do wchodzenia na ostatnie piętro drapacza chmur po schodach, po to, aby ujrzec panoramę okolicy. Po pierwsze - trzeba miec w sobie dużo wyobraźni i samozaparcia, żeby taką podróż zaplanowac. Po drugie - nie może zabraknąc konsekwencji i siły woli, żeby móc wejśc wyżej. Po trzecie - zajmuje to dużo czasu i kosztuje dużo energii. Studia to jedyne drzwi, przez które możesz do tego wieżowca wejśc Smile

Nikt nie mówi, że trzeba wejśc na samą górę, żeby uzyskany efekt był wystarczająco zadowalający. Poza tym niektórzy wolą spożytkowac ten czas i energię na jakiś inny cel, bo w ich życiu są rzeczy ważniejsze niż spełnianie swoich marzeń o oglądaniu świata z wyższego piętra.. W końcu w niektórych przypadkach zdarza się tak, że studia nie zagwarantują wejścia do budynku, bo może się okazac, że brakuje siły na otwarcie drzwi Very Happy

Z drugiej strony jest takie powiedzenie, które i w tym przypadku nierzadko się sprawdza, że jeśli drzwi są zamknięte, zawsze można wejśc oknem Wink

Nic tylko kombinowac Smile

dodałbym jeszcze
8) myśl biznesowa (nie oszukujmy się, prawdziwy awans zawodowy to własne przedsiębiorstwo i stanowisko decyzyjne)
9) lans na salonach i biznesowych spędach
10) umiejętność wykorzystywania okazji (dotacje, współpraca, programy rozwojowe etc. etc.)

może głupie pytanie ale..
czy dominuje i w jakim stopniu jedna z płci na tym kierunku Smile

jakos mam wrazenie ze wiekszosc to studentki ale moze sie myle.. Smile

czy dominuje... to zależy czy Ty się dasz zdominować ;p

u mnie na roku 20% rodzynków Wink

heh u nas mężczyźni stanowią 25%... czyżby tendencja wzrostowa?

Faktem - facetów/kandydatów na męża - raczej mało Smile

nasi panowie chyba nie czują się zbyt zdominowani, a wręcz pokusiłabym się o stwierdzenie, że co niektórzy nie zamieniliby tych proporcji Razz

ale my- płeć żeńska zachęcamy wszytskich kadydatów płci męskiej!!! Very Happy

mnie to zwisa szczerze mówiąc :-p

Mnie również, ale tylko dlatego, że już się przyzwyczaiłem Smile

W zasadzie w liceum miałem podobne proporcje statystyczne to znaczy 20% kolegów, więc nie było to szczególnie trudne, jak również dlatego, że kolegów nie musiałem na uczelni szukac. Ale w gorszej sytuacji może byc facet, który przyjeżdża na studia z daleka i nie zawsze łatwo mu szukac bratniej duszy. Itd. Tak czy inaczej jeśli już ktoś się porywa na te studia, powinien się nastawic, że jest to kierunek "ilościowo" zdominowany przez płec piękną Wink

Z dominacją jednostkową jest dokładnie tak, jak napisała koleżanka - zależy od Ciebie, czy dasz się zdominowac, czy nie Smile

Co się zaś tyczy szukania męża "po fachu", to nie polecam i to nie ze względu na to, że faceci na CMUJ różnią się jakoś zasadniczo od pozostałych, ale dlatego, że po pierwsze jest mały wybór, a po drugie przy jakichkolwiek problemach z pracą w danej branży (załamanie rynku, strajki, obniżenie zarobków) jest szansa, że przynajmniej jedna osoba podtrzyma budżet rodziny. Wiadomo, nie chodzi mi tu o walczenie ze sobą i szukanie na siłę gdzie indziej, jeśli serce dyktuje inaczej, ale nie ma sensu ograniczac się w poszukiwaniach tylko tu, ponieważ co tu dużo mówic - większośc męska studiuje na AGH i PK. Poza tym absolwenci uczelni technicznych mają zdecydowanie lepsze perspektywy zawodowe Wink

nocturne212 napisał:

Co się zaś tyczy szukania męża "po fachu", to nie polecam i to nie ze względu na to, że faceci na CMUJ różnią się jakoś zasadniczo od pozostałych

a ja nie polecam właśnie z tego powodu

zresztą była już rozmowa na ten temat: Faceci z CMUJ jako materiał na męża Razz

Chyba nikt o zdrowych zmysłach nie szukałby żony/męża/chłopca.. nazwijmy go partnerem na studiach, gdzie śladowe ilości chłopców są... śladowe Laughing

a dziewczęta albo kują nocami albo straszą za dnia (co lepsze mężatki albo już wzięte). Pomysł szukania męża/żony na swoim roku, w swojej klasie itd wydaje mi się sam w sobie poroniony a co dopiero na analityce Laughing

generalnie polecam wybór studiów pod kątem programu a nie dziewoj - po te się chodzi na KSW czy też inne takie tam a nie na CMUJ'a.

aga_bo napisał:

my- płeć żeńska zachęcamy wszytskich kadydatów płci męskiej!!! Very Happy

zapotrzebowanie potwierdza moją teorię Laughing

No widzisz, wszystko wydaje się cacy, ale problem pojawia się w momencie kiedy dla kandydata częścią programu studiów jest z założenia szukanie dziewczyny. Stąd spostrzeżenie Yasmine jest jak najbardziej uzasadnione Smile

w uzupełnieniu wcześniejszej wypowiedzi, ja też nie jestem zwolenniczką szukania partnera "po fachu" a tymbardziej z tej samej grupy (czy klasy)...
dla mnie to ma jednak więcej potencjalnych minusów niż plusów i do wcześniejszych powodów dodałabym jeszcze niezręczność sytacji po ewentualnym rozstaniu i presja, żal czy nawet rywalizacja (co też się czasem zdarza) w nauce...

Hej! mam pytanie do studentów analityki medycznej:czy żałujecie, że studiujecie ten właśnie kierunek, czy wrecz odwrotnie jestescie zadowoleni?Zastanwiam sie na tym kierunkiem, ale z tego co czytam są kiepskie perspektywy znalezienia pracy, a jesli już to malo oplacanej.Czy to prawda?

Z gory dzieki za odp. i pozdrawiam;-)

Kasia M.